صفحه اصلی / آرشیو دسته "دسته‌بندی نشده"

«شگفتی در این است که مردم اعم از تحصیل‌کرده‌های حوز‌وی و دانشگاهی با شناخت کاملی که از این قماربازان سیاسی خود دارند، بدون هیچ ملاحظه‌ای بازهم به حمایت از اشرار انتخاباتی سر می‌شکنند. قماربازان انتخاباتی نیز با استفاده ازاین‌رو آورد گوسفندی به‌راحتی مردم و نخبگان جامعه را به دسته‌های مختلف تقسیم کرده و با نشان دادن یک برگ سبز همه را به دنبال خود برای گرم شدن بیشتر میدان قمار می‌کشانند!! مگر از یاد برده‌ایم که حنیف اتمر و غنی، این دو سرکرده تروریستان داعش و طالب، چگونه جوانان و مردم بی‌گناه را به خاک و خون کشیدند و چه فجایعی را در گوشه گوشه کشور علیه اقوام غیر حاکم خلق کردند؟»

«هنوز ذهن جامعه هزاره درک نکرده است که چرا در جنبش تبسم همراه با سرهای بریده و جنازه‌های مثله شده عزیزانش با دشنام رهبرانه رهبرانشان به خانه برگشتند. ذهن جامعه هزاره کنجکاوند بدانند که چرا در این اتفاق تلخ به‌جای تشییع شهدای تبسم صدها انسان عدالت‌خواه مرده‌وار تشییع شدند. مردم شهدایشان را به خاک سپردند، ولی رهبران سیاسی مردم را همراه با دشنام و توهین راهی گورهای تاریک ظلم و بیداد تاریخ سه صدساله کردند. با کوچه‌بازاری خواندن نسل آگاه خودبسنده نکرده که آن‌ها را در میدان‌های مبارزات بعدی تنها گذاشتند، متهم کردند و جنگ داخلی را همان‌گونه که اربابان ستم می‌خواستند به راه انداختند.»

«هزاره‌ها به‌عنوان یک گروه انسانی، انسان طبیعی نیستند ولی در مرحله انسان فرهنگی کامل نیز نرسیده‌اند. ازاین‌رو در حوزه فرهنگ، از خان و رییس و بزرگ، عبور کرده‌اند و عملا تحرک اجتماعی بی‌معنا است. چون در این خصوص، طبقه‌ای وجود ندارد بلکه همه از فرصت‌ها به‌صورت مساوی برخوردارند. راز اینکه «دی/ دای»ها اهمیت کمی دارند و قوم و قبیله چندان اهمیت ندارد، حاکی از پیشینه هزاران ساله آن‌هاست که از این مسایل عبور کرده‌اند اما در مسایل درون‌گروهی هنوز به معیارهای طبیعی یعنی «جغرافیا» پایبندی نشان می‌دهند. ازاین‌رو تعارض‌های کلان بین هزاره‌ها همواره منطقه‌ای است تا قومی. درنتیجه، هنوز در حصار مرزهای جغرافیایی اسیرند.»

«تبسم شکریه فریاد عدالت‌خواهی، نفی تبعیض، نفی خیانت و خشونت، طرح جامع امنیت و دوستی را که نشانه حیات جمعی است در شریان نیمه خشکیده ما و مردم افغانستان به جریان درآورد. برق چشمان شهدای زابل، هرچند در لحظه‌ی جدا شدن از بدن‌های رنجورشان، کم‌فروغ و نزدیک به خاموشی رسیدند، اما اندک زمانی پس‌ازآن، گردوخاک این منطقه تشنه به خون هزاره را پس‌زده و تابنده‌تر از هر وقت دیگر تاریکی‌های تبعیض را روشن کردند. چشمان این سرهای افتاده در جاده شاه‌جوی زابل، لحظه‌ی به ستاره‌های آسمان خیره شدند، ولی خود با لب خند تمام به هفت ستاره درخشان تبدیل‌شده و در آسمان تاریک افغانستان و جهان تابیدند.»

«چنین به نظر می‌رسد که غنی با طالبان و جریان داعشی‌گری ازنظر تفکر و اندیشه سیاسی هیچ‌گونه تفاوت و تمایزی ندارد. غنی همان‌طور می‌اندیشد که طالبان می‌اندیشند، همسویی و تشابهات فکری و اندیشه‌ای در سطوح ملی و منطقه‌ای بین آن‌ها فراوان به چشم می‌خورد. غنی حامی منافع عربستان؛ عربستان نیز حامی طالبان و داعشیان است پس غنی دوست طالبان است چون‌که دوست دوست؛ دوست است. دوستی عربستان با طالبان درواقع دشمنی و خصومت با مردم افغانستان را تداعی می‌نماید چون‌که دوست دشمن؛ دشمن است.»

«شکوه وجلوه‌ی علمی امام جواد (ع) باکمی سن آن حضرت (8-9سالگی) چنان شگفت‌آور بودکه بهترین دانشمندان و قاضیان عصر، مانند: ابن ابی داود و قاضی یحی بن اکثم در مناظره با امام (ع) به کوچکی و عجز خود و عظمت علمی امام در حضور همگان اعتراف کردند. مساله‌ی فقهی قطع دست دزد، در مواجه‌ی ابن ابی داود و طرح فروعات مختلف آن از سوی امام که تفصیل آن درکتب فقهی آمده است، اعجاب همراه با تحسین همگان، حتی خلیفه‌ی وقت را برانگیخت».