صفحه اصلی / آرشیو دسته "سیاسی"

«قوه اجراییه نه كانون مشاركت علایق و منافع گوناگون (در جامعه قومی افغانستان مظهر مشاركت اقوام به‌حساب می‌آید) بلكه مركز بازتولید استبداد قومی و سركوب سایر اقوام است. غنی معاون اول خود را كلا از صحنه حذف كرد و معاون دوم خود را تبدیل به نوكرِ دربار و كاتبِ فرامین ظالمانه خود كرد. غنی با بی‌صلاحیت ساختن و مطیع ساختن سرور دانش و تحمیل تبعیض سنگین بر مردم هزاره خواست پیام واضح به جامعه دهد و آن این‌که اساس دولت سازی او بر بنیاد درجه‌بندی اقوام و برتری یك قوم و غلامی قوم دیگر است.»

«از همین رو جنبش روشنایی برای صیانت و پاسداشت دموکراسی و مبارزه بافرهنگ تقلب سالاری و امتیاز طلبی به‌عنوان اعتراض عدم مشارکت خود را در انتخابات شفاف بیان داشت و تمام شهروندان و جامعه جهانی را به توجه روی شفافیت پروسه انتخابات فراخواند و برای نه گفتن به تقلبات گسترده از ابزار مبارزه منفی یعنی استفاده نکردن از حق رای استفاده کرده و اعلان داشته است که با حضور خود به تقلبات گسترده انتخاباتی مشروعیت نمی‌بخشند».

«خون عزیزانی که در دهمزنگ ریخته شد هم برای خانواده‌های شهدا و هم برای مردم و کشور خیلی سنگین و حادثه جبران‌ناپذیر بود اما ریشه مقاومت و ایستادگی در برابر استبداد تاریخی و انحصار سیاسی و تبعیض قومی و ... مقاوم‌تر و نهال جبهه عدالت‌خواهی و مقاومت اجتماعی را آبیاری و بزرگ‌تر کرد. اگر تا هنوز جنبش روشنایی تداوم‌یافته علی‌رغم غرض‌ورزی‌ها، بی‌مهری‌ها، خیانت‌ها و معامله‌ها و... نفس می‌کشد به خاطر جوشش خون شهدای میدان روشنایی و از برکت خون این عزیزان است».

«اقوام غیر پشتون به‌خصوص هزاره‌ها همواره جام شوکران تبعیض، بی‌عدالتی و نابرابری را سر کشیده‌اند و طعم تلخ و استخوان سوز آن را چشیده‌اند. منتهی سوال سترگ و بزرگ که ممکن است در برابر افکار جمعی قامت راست کند این است که آیا اشرف غنی، حامد کرزی، زلمی خلیل زاد و هم‌قطاران آنان با اِعمال این سیاست تبعیض و بی‌عدالتی عریان و سیستماتیک علیه دیگران سود، منفعت و منزلت به هم‌وطنان پشتون ما بخشیده است؟»

«آری جماعتی تحت تاثیر القاآت ارگ قدرت، در پی آن بودند تا جنبش روشنایی را ساختارمند نمایند و برخی افراد معلوم‌الحال را دبیر کل بسازند که عنوان دکتر را یدک می‌کشید و جالب آن بود که او خود نیز استدلال می‌کرد که رهبری حقش هست. زیرا در میان سران مطرح جنبش تنها او دکتر است. این جماعت به خیال خود می‌خواستند این بدنامی را به نشست سمرقند گره بزنند. لذا وقتی دیدند طمع سیاسی‌شان محقق نشد، این سخن افتضاح‌آور را باافتخار از خود در کردند که "طرح نو" جنبش روشنایی را تکه‌پاره کرده است.»

«نگاهی کلی به محورهای مطرح شده که برگرفته از بیانیه‌ی پایانی نشست هم‌اندیشی جنبش روشنایی در شهر سمرقند کشور ازبکستان است، نشان می‌دهد که در این اجلاس تصمیمات معقول، متین، نسبتاً جامع، بدور از هیاهو و بدون گرفتار شدن در دام فرافکنی‌‌های برخی از افراد سودجو و فرصت‌طلب درونی و شیادان سیاسی و رسانه‌ای زمداران ظالم و شقاوت‌پیشه‌ی ارگ کابل، اتخاذ گردیده است که چشم‌انداز نسبتاً روشن و امیدبخشی را فراروی محرومان و عدالت‌خواهان کشور می‌گشاید و بر تمام عدالت‌خواهان و اقوام محروم کشور است تا از این تصمیمات و برنامه‌های سرنوشت‌ساز، حمایت نمایند و گرفتار جوسازی‌های مغرضان نگردند.»

«نادانی تاریخی و فساد اخلاقی این مردم را گرفتار این درد تاریخی کرده و از زمان، رفاه، سعادت و برخورداری بازداشته و به جنگ، خشونت، انتحار و انفجار سوق داده و چنین علیل و ذلیل همواره درد می‌کشند و رنج می‌برند. تا این مردم آگاهی تاریخی پیدا نکنند و ندانند که ریشه فساد و تباهی و پوسیدگی‌شان این است که سالیان دراز تقویمی هیچ حرکت تاریخی نکرده و ایستا بوده و این ایستایی موجب فساد و پوسیدگی و گندیدگی گشته است، این درد و این بیماری و این تب و عفونت فراگیر درمان‌پذیر نیست و مردم باید در دوزخ نادانی و فساد خود بسوزند و بسازند و رنج ببرند و ....!!.»

«پس با توجه به این وضعیت، وجود جریان سیاسی مستقل و مردمی یک ضرورت اجتناب‌ناپذیر است. هزاره‌ها برای این‌که بتوانند هم مرگ مظلومانه خود را از بی‌هزینگی برون آورند، به آشفتگی‌های فلج‌کننده داخلی فایق آمده و هم روابط بیرونی را سامان بخشند، به چنین جریانی نیاز حیاتی دارند. این نیازمندی تاریخی، نه‌تنها با ظرفیت‌های برآورده نشد و در قالب آن منافع مردم دنبال نگردید که حتی در نقش پیش‌مرگ‌های فاشیست عمل کرده و مردم را بی‌کس‌تر از هرزمانی ساختند.»

«فاشیست لیست ترتیب می‌دهد و تروریست آن را به استهزا می‌گیرد. طالب و غنی که هردو برای منافع پشتون هم آدم می‌کشند و هم‌بازی صلح را سامان می‌دهند، از نشستن افراد بر سر سفره خالی صلح و نشست مشورتی لوی جرگه و نیز از موفقیت چنین نمایش تحقیرآمیزی لذت برده و بیش از هرزمانی استحقاق حکومت کردن بر چنین مردمی را باور می‌کنند. دفاع از دولت غنی و در مقابل، موضع‌گیری علیه تروریستان طالب، هردو به یک اندازه افراد لیست شده را به سمت کشتارگاه فاشیست سوق می‌دهند و هیچ حاصلی دیگری جز این ندارد.»

«اگر نشست صلح قطر نفی تبعیض، بی‌عدالتی و محاکمه جنایت‌پیشگان فاشیست را به همراه نداشته باشد، ابزاری بیش برای خلع سلاح دیگران نبوده و ثمره‌ای جز تبعیض پیشگی بیشتر را در قبای جدید سیاست در بر نخواهد داشت. ازاین‌رو، به جد می‌توان گفت که صلح قطر انگیزه‌ای جز توطیه ندارد؛ توطیه‌ای که به‌شدت منطق تبعیض و بی‌عدالتی در سایه انحصار قدرت از سوی فاشیستان قومی دنبال شده و می‌شوند.»