-
جمعه ۲ دلو ۱۳۹۴ - ۱۸:۰۰حسین بینوا«اینک فضای افغانستان فضای یاس، سرخوردگی، ناامیدی و تحیر و واماندگی است. اوضاع کشور در هر زمینه بدتر از گذشته و هیچ روزنهی بهسوی افقهای روشن نمیوزد و هیچ چشماندازی بهسوی ساحل نجات نمیخندد و هیچ موجی در دلهای افسرده نمیخروشد و هیچ پرنده شوقی بر شاخسار باغ نیمسوخته نمیخواند و هیچ جرقه امیدی از دلها نمیجهد و هیچ پیامی از راه نمیرسد و هیچ کلامی نمیشکفد و هیچچیزی در این هیچستان نمیبالد و نمیروید. هرچه هست هیچ و اندر هیچ است و بس. فقط هیچ است که مدام آوازهگری میکند و تمام فضا و تمام زمین و زمان را آکنده از خود و با خود همراه کرده و بانک برمیدارد و آواز سر میدهد»!!