• پنج شنبه ۱ قوس ۱۴۰۳ - ۱۷:۵۷
    هادی رحمانی
    «با توجه به این چهار عامل بحران‌زا در نگاه زن ستیزانه این گروه، هستی زن در رتبه پسین از وجود مرد قرار دارد، بر همین مبنا فرومایگی و زیردستی زن در منطق این فرقه تا سر حد بردگی جنسی، ابزار زادوولد و کلفتی در خانه تنزل می‌یابد. طالبان در سال 2003 میلادی تاکنون بر همان نهج و پارادایم زن‌ستیزی دوران حاکمیت ظلمانی 5 ساله‌شان پای می‌فشارد و هیچ دگردیسی در آن‌ها مشهود نیست. آنان در طول دو دهه هرگاه مجال یافته‌اند زن کشی و مکتب سوزی دختران را در طی این سال‌ها و در ولایات و مناطق مختلف افغانستان انجام داده‌اند.»