درس‌هایی از مبارزات دشت کربلا!
یادآری: «زهرا نقوی؛ نویسنده، روزنامه‌نگار و مقاله‌نویس ساکن دهلی‌نو می‌باشد. زهرا بیش از یک دهه است که در زمینه‌های ادبیات، جنسیت، زنان، مسایل سیاسی و اجتماعی در نشریات ملی و بین‌المللی مانند (ریدرز دایجست، ایندین‌اکسپرس، هندووایر، اوت‌لوک، کوئینت، مجله کودک و وبگاه زنان مقاله و مطالب می‌نویسد. او برنده‌ی جایزه چهار مدال طلا در روزنامه‌نگاری از دانشگاه «مسلم علیگار» است. خانم زهرا در فهرست صد زن الهام‌بخش سازمان RBTC و یا مرکز آموزش‌های بانک منطقه‌ای قرار گرفته است. او برنده جایزه‌ی نویسنده‌‌ی الهام‌بخش سال ۲۰۲۰ و ۲۰۲۱ میلادی نیز شده است.
کتاب «مادری ناخواه» اولین کتاب خاطراتی زهرا است که داستان سه سال از زندگی‌اش را از زمانی که برای اولین بار باردار می‌شود روایت می‌کند. این کتابی است که از مبارزات و فداکاری‌های یک زن گرفته تا مادر شدن زودهنگام و غیرمنتظره وی صحبت می‌کند. کتابی است که تمام عقاید و اندیشه‌های انحرافی را به چالش می‌کشد، و از حقایقی صحبت می‌کند که مردم و جامعه می‌خواهد در مورد آنها سکوت کنند. محتوای این کتاب به موضوعات متعددی می‌پردازد مانند عشق، ازدواج، آرزوهای شغلی، میل جنسی، مشکلات اقتصادی و تمام این‌ها با موضوع سخت‌تر از زنانگی و مادر شدن زودهنگام وی درهم‌تنیده است. این داستان یک زن است، اما انعکاس‌دهنده‌ی صدای بسیاری از زنان است. کتاب مادری ناخواه در این پیوند موجود است (مترجم) :https://tinyurl.com/2bbvjrwr» این هم شما و نوشته این بانو در باره مبارزات دشت کربلا
اولین درس جامع و جهانی
این اولین درس جامع و جهانی بود که واقعه و مبارزات دشت کربلا به ما آموخت «هرگز از ظلم و ستم حمایت نکنید، هرگز در برابر ظلم و بی‌عدالتی سر تعظیم فرود نیاورید هرچقدر هم که مستبد و ظالم توانا و قدرتمند باشد». روز عاشورای حسینی که مصادف است با دهمین روز از ماه محرم‌الحرام، در این ماه میلیون‌ها مسلمان و گاهی هم غیرمسلمانان در سراسر جهان شهادت امام حسین (ع) نواسه‌ی پیغمبر حضرت محمد (ص) در نبرد خونین کربلا را سوگواری و گرامی می‌دارند.
اما چرا ما همه‌ساله، با چنین شور و اشتیاق فراوان و عاشقانه، حادثه‌ی را که ۱۴۰۰ سال پیش اتفاق افتاده است از آن تجلیل و سوگواری می‌کنیم؟ در پاسخ به این سوال؛ در ابتدا ما بایستی اهمیت مبارزه واقعه‌ی کربلا را درک کنیم که این مبارزه نه‌تنها محدود به زمان نیست، بلکه متعلق به تمام بشر و بشریت در سراسر جهان نیز است.
افراطیت گروه داعش و بوکوحرام به نام اسلام
اول اینکه، اجازه دهید جهان را همان‌طوری که اکنون وجود دارد نگاه و بررسی کنیم. ما گروهک‌های زیادی مانند گروه داعش، بوکوحرام و دیگر گروه‌های تروریستی از این قبیل را داریم که اعضای آنها بنام تروریست‌های «اسلام‌گرای افراطی» یاد می‌شوند. از سوی دیگر؛ این گروه‌های تروریستی حتی ادعا می‌کنند که از اصول و قواعد اسلام حمایت می‌کنند، پیام‌رسان و نمایندگان واقعی اسلام هستند. این دقیقاً همان کاری است که یزید بن معاویه مستبد اموی ۱۴۰۰ سال پیش می‌خواست انجام دهد. او برای تثبیت خود به‌عنوان رهبر اسلام که در برابر آن، بیعت اجباری، گروگان‌گیری و سپس «گواهی تایید» از امام حسین نوه‌ی پیامبر اسلام می‌خواست. اما این امر باعث می‌شد که پیروان حضرت محمد و اهل‌بیت او نیز یزید را تایید کنند و از وی فرمان‌برداری کنند.
مبارزه علیه توحش و بربریت
ضمناً امام حسین از حمایت و از دستوراتی حاکم ظالم و مستبد امتناع ورزید، در برابر توحش و بربریت او سر تعظیم فرود نیاورد. این اولین درس جامع و جهانی بود که واقعه و مبارزات دشت کربلا به همه‌ی انسان‌ها آموخت «هرگز از ظلم و ستم حمایت نکنید، هرگز در برابر ظلم و بی‌عدالتی سر تعظیم فرود نیاورید، هرچقدر هم که مستبد و ظالم توانا و قدرتمند باشد». مهم نیست که این مبارزه با چه انگیزه‌ای بوده است، مهم نیست که شما با چه نوع تهدیداتی بالفعل و بالقوه مواجه می‌شوید. اما هرگز از کذب، دروغ‌پردازی و ظلم و ستم حمایت نکنید. حادثۀ دشت کربلا نشان‌دهندۀ تمایز خوب، بد و شرارت در جهان امروزی ما است. بنابراین؛ این را خوب درک کنیم که حق و حقانیت همیشه با مظلوم است نه با ظالم و مستبد.
اعمال زور و خشونت از سوی یزید
هنگامی‌که تبلیغات یزید نتوانست امام حسین را به نفع خود جذب کند، یزید تصمیم گرفت که به‌زور صدای او را درهم بکوبد. بااین‌حال؛ یزید دستور نابودی امام حسین و تمام خاندانش را داد. زمانی که در روز عاشورا امام حسین (ع) و یاران باوفایش مشغول اقامه نماز بودند، لشکریانی یزید حتی در حال نمازخواندن آنها را تیرباران کردند. اکنون با دقت و صادقانه به اطراف و ما حول خودت نگاه کنید، آیا این عین همان چیزی نیست که در دنیای امروزی اتفاق می‌افتد؟ کشتار و خشونت علیه افرادی بی‌گناه که در مساجد نماز می‌خوانند، انفجار و انتحار در مساجد و کلیساها، حملات بر راهپیمایی‌های مذهبی، مردمی و مسالمت‌آمیز، کشتار مردم ملکی و غیرنظامی، به زبان و مصطلحات امروزی آنچه را که لشکریان یزید در کربلا مرتکب می‌شدند، امروز گروهک‌های تروریستی مرتکب آن می‌شوند.
شلیک بر نمازگزاران
بااین‌وجود؛ تمام ادیان و مذاهب می‌خواهند که مردم در سرزمین‌های خود در صلح، آرامش و امنیت زندگی کنند. کسانی که بر افرادی که با آرامش نماز می‌خوانند، شلیک می‌کنند، آنها چه نوع افرادی هستند؟ بلی! آنها گروه‌های تروریستی هستند نه کسی دیگری. بنابراین؛ شهادت امام حسین یک رویداد بسیار مهم در تاریخ بشریت و اسلام است، زیرا امام حسین یک جنبش انقلابی را علیه تروریسم و افراطیت برای تمام اعصار و اقشار آینده ایجاد کرد. در همین حال؛ وقتی‌که امروز گروه داعش، بوکوحرام و سایر گروه‌های تروریستی ادعا می‌کنند که آنها هم اسلام ناب هستند، باید به چندین سوال پاسخ دهند.
فقط این سوالات را از آنها بپرسید «آیا شما بر مردم ملکی و غیرنظامی شلیک می‌کنید؟ بلی! آنها شلیک می‌کنند! آیا شما در معابد و عبادتگاه‌های مردم انتحاری و بمب‌گذاری می‌کنید؟ بلی! انتحاری می‌کنند! آیا شما به راه عدالت و برابری می‌روید؟ نخیر! هرگز نمی‌روند!. پس، با این اوصاف؛ شما هرگز نمی‌توانید که از پیروان اسلام و حضرت محمد باشید، شماها درواقع پیرو یزید هستید و دیگر بس.
انسانیت وظیف‌ی هر انسان و مسلمان است
مبارزه و واقعه‌ی کربلا از ما می‌خواهد که نه‌تنها ظلم و ستم را به رسمیت نشناسیم، بلکه در برابر آن بایستیم و سرسختانه مبارزه کنیم. این مبارزه حتی اگر به قیمت جان، مال، آسایش و خانواده ما تمام شود بایستی مبارزه کرد. یک مسلمان واقعی هرگز نمی‌تواند بگوید که «دنبال کار خودت باش» زیرا انسانیت خودش کاری است که متعلق به همه است. حق، حقیقت و عدالت وظیفه‌ی همه‌ی انسان‌ها است. بااین‌وجود؛ نه‌تنها خانه، خانواده و رویاهای انسان متعلق به انسان باشد، و این‌یکی دیگر از پیام‌های جامع و جهانی مبارزه کربلا است که «قبول مسوولیت و انسانیت وظیفه‌ی هر انسان و مسلمان است».
حفظ حقوق انسانی و بشری
زمانی که امام حسین (ع) به‌سوی عراق می‌رفت، کاروان او توسط سپاهیان و لشکریان یزید در یک کمین متوقف شد. اما امام حسین علیرغم اینکه می‌دانست آنها دشمنان اوست، تمام آب آشامیدنی را که با خود داشتند، تا آخرین قطره به لشکریان یزید تقدیم کرد. این سپه‌سالار نه‌تنها سربازان تشنه‌ی دشمن و یزید را سیراب کرد بلکه تمام اسب‌های آنان را نیز سیراب کرد. بدین‌سان؛ همیشه همانند امام حسین (ع) برای انسانیت در حفظ حقوق انسانی و بشری حتی در برابر دشمنتان نیز الگو و نمونه باشید.
واقعه‌ی کربلا یک جنبش همیشه متداوم است
درنتیجه؛ مبارزات و واقعه‌ی کربلا یک جنبش همیشه متداوم علیه ظلم، علیه تروریسم، علیه شکنجه، علیه بی‌عدالتی و استبداد است. بنابراین؛ اگر می‌خواهید که شاهد تحقق اسلام واقعی باشید، کافی است که به فداکاری‌ها و ایثارگری‌های امام حسین و یاران باوفایش در تاریخ و واقعه‌ی کربلا مراجعه کنید. به همین دلیل است که حتی پس از ۱۴۰۰ سال، همه‌ی ما، همه‌ساله این فداکاری و ایثارگری بزرگ، جان‌گداز و تاریخ‌ساز را گرامی می‌داریم. این گرامیداشت به معنای «زنده نگه‌داشتن جنبش علیه تروریسم، افراطیت، ظلم، بی‌عدالتی و زنده نگه‌داشتن روح و روان واقعی اسلام است.
(
(