وقتی از مسلمان بودن ترس برمی‌داریم!
هرچند اسلام هراسی در جهان کنونی، یک واقعیت است که به‌ویژه در دنیای غرب به آن دامن زده می‌شود. کاریکاتور موهن به پیامبر اسلام به لحاظ اخلاقی قابل‌پذیرش نیست. اما خوب است قبول کنیم که ما به‌عنوان مسلمان چقدر نقش در این اسلام هراسی داریم؟
زمانی که تازه کاریکاتورهای موهن به پیامبر اسلام در فرانسه دوباره از سویی یک موسسه‌ای یهودی نشر گردید، اولین مردمی که با خشونت تمام تظاهرات کردند، مسلمانان پاکستان بودند، بیایید بینی و بین الله داوری کنیم همین مسلمانان پاکستان به چه میزانی سال‌ها به نام دین و پیامبر رحمت خشونت می‌کنند و فاجعه می‌آفرینند؟ از انتحاری، انفجار، جنایت، ترورهای هدفمند دانشمندان، مدرسه سوزی، خرابکاری و قتل و جنایت در اروپا و امریکا گرفته تا تربیت و آموزش تروریست‌های القاعده، داعش و طالبان که همه به نام اسلام انسان‌ها را با الله‌اکبر ذبح می‌نمایند و می‌کشند، همه را خود همین مسلمانان دوآتشه انجام می‌دهند. حال مگر دیگر چیزی از رحمانیت اسلام و انسان‌دوستی و اخلاق محوری پیامبر اسلام به دنیا ما نشان داده‌ایم؟
در افغانستان نیز مسلمانان علیه کاریکاتور موهن به پیامبر واکنش‌های بسیار تند و خشنی از خود نشان می‌دهند، ولی همین مسلمانان پیامبر دوست بر کودکان بی‌گناه نیز رحم نمی‌کنند. مگر کشتار مکتب و آموزشگاه موعود و مرکز تعلیمی کوثر دانش با کدام آموزه‌ای دینی پیامبر مطابقت دارد که این مسلمانان مدعی انجام می‌دهند؟
بنابراین، قبول کنیم که دنیا با کاریکاتور یک یهودی زاده از دین اسلام تنفر پیدا نمی‌کنند و از پیامبر اسلام تصویری بد و منزجرکننده برنمی‌دارند. زیرا دنیای کنونی، دنیای معلومات است و مردم جهان نیز با ابزارهای معلوماتی بی‌نظیری مجهز هستند و با یک دکمه کامپیوتری دنیای از معلومات را در اختیار خود قرار می‌دهند، تاریخ می‌خوانند و پیامبر اسلام را در تاریخ مطالعه می‌کنند، اما عمل ما مسلمان‌ها را وقتی می‌بینند و خشونت‌هایی وحشیانه‌ای را که مسلمانان انجام می‌دهند و بر همنوع خود رحم ندارند و با جهل مقدس انسان مسلمان شب نمازخوان را می‌کشند و بر کودکان و زنان بی‌گناه رحم ندارند و با قساوت تمام بی‌گناهان مسلمان و غیرمسلمان را می‌کشند، تنفر و انزجار عمیق از اسلام و پیامبری که آورنده چنین دینی است، پیدا می‌کنند!
پس از بیگانگان شکوه برنداریم، از خود شکایت کنیم که با جهل مقدس خود تیر زهرآلود به جگر پیامبر رحمت خود می‌زنیم. پیامبر رحمت اسلام را ما با اعمال جاهلانه خود خراب می‌کنیم و این ماییم که زمینه تنفر و انزجار مردم جهان از اسلام و پیامبر اسلام را مهیا می‌کنیم. این ماییم که کاریکاتور موهن به پیامبر اسلام را با عمل خود تایید می‌کنیم و با تظاهرات خود رسانه‌ای و جهانی می‌کنیم و با خشونت‌ها و اعمال غیرانسانی خود بر دل جهانیان حک می‌کنیم که مسلمان یعنی جنایت و کشتار، مسلمان یعنی انتحار و مرگ!
اگر موضع‌گیری‌های نابخردانه مسلمانان افراطی در برابر یک کاریکاتور در یک کشوری از دنیا مثل فرانسه نباشد، ممکن است آن کاریکاتور فقط به یک نقاشی شبیه شود که برای مخاطبان یک روزنامه معلومات دهی نماید. اما واکنش‌های خشونت‌آمیز به همان کاریکاتور صبغه جهانی می‌دهد و کمپانی‌های که در پشت پرده نشر آن هستند، میلیون‌ها دالر پول به جیب می‌زنند و یک کاریکاتور معمولی که در ذهن خلاق و نقاش آن شاید، هرگز خطور نمی‌کرده که تا این اندازه گسترده و جهانی شود، به مقیاس تمام فرهنگ‌های عالم ما خود به صهیونیست‌ها خدمت کرده و کاریکاتور موهن آن را جهانی و رسانه‌ای کرده‌ایم!
شاید سکوت در برابر یک کاریکاتور و احترام به قوانین و اخلاق بهترین سیاست در برابر اسلام هراسی است که مسلمانان متاسفانه گرفتار تعصب کور و جاهلانه شده‌اند و آن را انجام نمی‌دهند.
مسلمانان که رهبران واقعی و دلسوز به دین ندارند و به همین دلیل اسلام و دین و پیامبر رحمت را مایه تبلیغات و سو استفاده سیاسی خود می‌کنند و در دنیا یک رقابت جاهلانه را ایجاد می‌کنند که تا از همدیگر سبقت بگیرند در محکومیت یک عمل غیرمسلمان و در برابر یک کاریکاتور موهن یهودی!
مثلاً همین آقای اردوغان رییس جمهور ترکیه مگر در کشتار سوریه، لیبی و جنگ قره‌باغ آذربایجان نقش اصلی را ایفا نمی‌کند؟ ترکیه چرا تروریست‌های القاعده، داعش، احرارالشام و صدها جریان تروریستی دیگر را به نام اسلام در سوریه و لیبی حمایت مالی و تسلیحاتی می‌کند. مگر نام اسلام را همین تروریست‌ها بد نکرده است که همه موردحمایت ترکیه می‌باشند؟ عمران خان نخست‌وزیر پاکستان در برابر یک کاریکاتور موضع‌گیری می‌کند، اما در برابر کشتار صدها کودک و زن بی‌گناه در افغانستان که توسط گروه‌های تروریستی موردحمایت آن کشور انجام می‌گیرد، چرا هیچ واکنشی ندارد؟
همین اعرابی که از طالبان و داعش در افغانستان و منطقه حمایت تسلیحاتی و مالی می‌کنند، چرا به‌اندازه یک‌صدم واکنش در برابر یک کاریکاتور یهودی، در برابر کشتار بی‌گناهان در افغانستان و جویی خونی که جاری است، از خود واکش نشان نمی‌دهند؟
بنابراین اسلام هراسی را ما خود در دنیا راه انداخته‌ایم و در همین جمهوری اسلامی ایران که همه قبول داریم، چه قدر رفتارهایشان با آموزه‌های پیامبر رحمت سازگاری دارد؟ آیا خشونتی که علیه مهاجرین افغانی چه در زبان و چه در رفتار معمول است، با کجای آموزه‌های دینی مطابقت دارد؟ کشتار مسلمانان یمن و سال‌ها محاصره و تحمیل قحطی و گرسنگی بر مردمان فقیر آن در کجای دین اسلام است که عربستان به‌عنوان حاکم بر مدینه پیامبر رحمت اسلام، انجام می‌دهند؟ پس اسلام هراسی نتیجه اعمال خود مسلمانان است نه کاریکاتور موهن به پیامبر اسلام. از این کاریکاتورهای موهن خود مسلمانان در عمل هزاران و بلکه میلیون‌ها را در روز می‌کشند و به جهان انسان‌ها نشان می‌دهند! قرآن به ما مسلمانان گفته است «لاتنسوالفضل بینکم» ولی ما فراموش کرده‌ایم و خود از اسلام چهره کاریکاتوری خشن و موهن به پیامبر خدا ساخته‌ایم که نه‌تنها غیرمسلمانان که خود مسلمانان نیز ترسیده‌اند و می‌ترسند.
(
(