تروریست‌های مسوول و مدافعان غیر مسوول!

اشرف غنی، نه یک رییس جمهور که سرکرده اصلی تروریست‌های مسوول در افغانستان است. اصلی‌ترین مسوولیت وی، حمایت از تروریست‌های ساختگی طالب و داعش و همکاری‌های فکری، مالی و تسلیحاتی با آن‌هاست. نخستین بروز عینی این مسوولیت در انتقال جنگ از مناطق تروریستان مسوول به مناطق امن و مردمان غیر مسوول بود. بر همین اساس، تروریستان و خون آشامان پشتون با دولتیان فاشیست و در کل، قوم فاسد و فاجر “اوغان” در یک مسوولیت سنجیده و واحد، پلان کشتارها، ترورها و انتحاری‌های اقوام دیگر خصوصا هزاره‌ها را روی دست گرفتند. فاجعه جلریز شروع این جنایت آشکار و عملی سازی نقشه شیطانی غنی مسوول و تیم فاشیستی آن بود. سپس، از زابل تا دهمزنگ، میزاولنگ و غرب کابل گسترش‌یافته و اکنون در غور رسیده است.

غرض اصلی این است که در افغانستان جز غنی و تیم فاشیستی وی کسی دیگر مسوول نیست و ما هم قبول داریم که دیگران، غیر مسول‌اند. طالبان و داعش، ساخته‌وپرداخته اشرف غنی و حلقه فاسد همراه وی است که به‌عنوان ابزار وحشت به‌منظور پشتونیزه کردن سیاست به وجود آورده‌اند. ازاین‌رو، دولت همراه با گروه‌های تروریستی طالب و داعش و کوچی‌های بیابان‌گرد به‌عنوان قوم، مسوول جنایت‌های تاریخ چند صدساله افغانستان است، نه به‌عنوان گروه. اشرف غنی هم که به حکومت رسید تا افکار فاشیستی پراکنده، یعنی خلقی‌های فاسد، تروریست‌های جانی، دولتی‌های نژادپرست و کوچی‌های وحشی را توحید بخشد تا سلطه قومی و درواقع، حضور نامشروع این قوم تروریست، اشغالگر و جنایت‌کار را تثبیت کند.

پس طبیعی است که در مقابل این جنایتکاران وحشی و اشغالگران تروریست، جبهه مقاومت شکل می‌گیرد؛ شکل‌گیری این‌گونه جبهات آن‌قدر طبیعی است که اگر به وجود نیاید جای پرسش و تعجب است. جبهه مقاومت بهسود یکی از این نمونه‌هاست که به سرپرستی سردار رشید قومندان علی پور پا گرفته است. علی پور در این عرصه و در این مقطع زمانی هم مسوول است و هم غیر مسوول. مسوولیت علی پور دفاع از جان، مال، ناموس، سرزمین و خانه‌های مردم و نیز امنیت شاه‌راه‌هایی است که توسط عمال تروریست دولت به شاهراه مرگ برای مردم هزاره تبدیل‌شده است. برای غنی و قوم تروریست وی غیرقابل‌تحمل است که کسی در قلمرو مسوولیت‌های تروریستی، گروگان‌گیری، سنت مثله سازی مردم بی‌گناه و سربریدن‌ها، اخلال ایجاد کند. علی پور از جهت دید غنی تفنگ‌به‌دوش غیر مسوول است.

اما علی پور واقعا غیر مسوول است، به این دلیل که نه سربریده، نه راهزنی کرده، نه انتحار نموده، نه قتل‌عام‌ها و نسل‌کشی‌ها به راه انداخته، نه زمین‌های مردم را بازور دولت و وحشی‌گری  تمام تصاحب کرده و نه هیچ‌یکی از جنایت‌های از جنس جنایت‌های دوران اشرف غنی را مرتکب شده است تا در برابر آن‌ها مسوول باشد. آنچه را که غنی غیر مسوول می‌خواند، عین مسوولیت علی پور و امثال ایشان است. اشرف غنی شرایطی را می‌خواهد که شاهراه‌ها، میدان‌ها (میدان روشنایی)، مساجد، کورس‌های آموزشی، خانه‌های مردم و سنگرها همچنان باید از خون هزاره رنگین باشد، چون این‌گونه خواستن مسوولیت اصلی غنی است. درحالی‌که از دید جبهه مقاومت، بی‌گناهان به ستوه آمده و مردم رنج‌کشیده هزاره، تفنگ گرفتن، ایستادن، مقاومت در برابر توطیه‌های هدفمند دولت غنی، عین مسوولیت علی پور است، نه بی مسوولیتی وی. چراکه جبهه مقاومت با بیدادگری خرچران‌های کوچی و بی مسولیتی‌های غنی و حلقه‌های به هم متصل تروریست‌ها و دولت، به وجود آمده است. بنابراین، جبهه مقاومت، جبهه دفاع از مردم بی‌گناه است و این، نه‌تنها مسوولیت علی پور که مسوولیت صدها افراد مثل علی پور است. درنهایت، اگر دفاع از مردم و مقاومت در برابر توطیه‌های مکرر دشمن کینه‌توزی مثل غنی بی مسوولیتی است، علی پور و جبهه مقاومت باافتخار و سربلندی تمام غیر مسوول‌اند.