صفحه اصلی / ۱۴۰۱ / دلو

«گفتمان وحی که با دستور آفریدگار دانا و توانا به خواندن و تعلیم و تعلم و تهذیب و تزکیه و در یک‌کلام اعتلای انسانیت، قلب اعتقادات بی‌اساس و بی‌بنیاد و غیرمنطقی و غیراخلاقی و موهوم و خرافی جامعه جاهلی و تمام جوامع جاهلی قدیم وجدید را نشانه رفت. اساس اعتقادات شرک‌آلود گذشته و آینده را باایمان و اعتقاد به خالقیت و ربوبیت خدای یگانه که همو آفریدگار جهان و انسان است و هم تدبیر و اداره و مدیریت هستی را آن‌گونه که خود می‌داند و اداره می‌کند، توسط آخرین فرستاده خود به گوش هوش انسان و جهان اعلام و ابلاغ کرد.»

«گاهی انسان به فکر می‌افتد که ملانماهای هزاره فعالیتی جز نفاق‌افکنی، حزب گرایی و خودزنی در شبکه‌های اجتماعی، هیچ برنامه دیگری ندارند، اما از جهت دیگر، لوچک‌های منفور هم یک غنیمت‌ اجتماعی‌اند. تنها از این بابت که با نشان دادن همه‌ی ابعاد لجن‌زارهای تفرقه، مقدمات یا زمینه‌های ظهور انسان‌های دلسوز و صادق‌ را فراهم می‌کنند. در این فضای آرمانی، دلسوزان جامعه پدید آمده و با پرهیز از زشتی‌های به نطق درآمده نفاق از زبان لوچک‌ها، مسیر سازندگی را بر محور منافع عمومی و هم‌گرایی اجتماعی در پیش می‌گیرند.»

«هرچند حکومت پنج‌ساله‌ی امام علی (ع) مواجه با درگیری و جنگ با طیف‌های برگشتگان از سیره‌ی پیامبر و نادان‌ها و جاهلان خشکه‌مقدس، شد درعین‌حال سیره‌ی سیاسی کوتاه‌مدت آن حضرت الگوی بی‌بدیل از حکومت‌داری و حکمرانی را به یادگار گذاشته است که سنت عدالت محوری حکمرانی و مدیریت سیاسی اجتماعی باید آن را سرلوحه اداره و مدیریت مبتنی بر فطرت پاک و سالم انسانی جوامع خویش قرار دهد تا رستگاری و سعادت دنیا و آخرت را به دست آورد. قضاوت‌ها و رفتار عادلانه و حکیمانه آن حضرت، چه در امور شخصی و چه در ساحت اجتماعی، نمونه‌ی بی‌بدیل سنت و شیوه‌ی حکمرانی است که چشم تاریخ به خود ندیده است.»